در قالب ppt و در 56 اسلاید، قابل ویرایش.
عفونت سيستم ادراري يك وضعيت باليني است كه ممكن است مجاري ادراري و مثانه ( سيستم ادراري تحتاني ) ، ميزناي ، لگنچه ، كاليس ها و پارانشيم كليه ( سيستم ادراري فوقاني ) را گرفتار كند.
از آنجا كه امكان لوكاليزه كردن دقيق محل عفونت وجود ندارد ، لذا از اصطلاح «عفونت سيستم ادراري » براي وجود مقدار قابل توجهي از ميكروارگانيسم ها در سراسر سيستم ادراري (غير از يك سوم تحتاني مجراي ادراري كه معمولا داراي باكتري است ) استفاده ميشود .
Urinary tract infections (UTI) is common in the pediatric age group.
Early recognition and prompt treatment of UTI are important to prevent progression of infection to pyelonephritis or urosepsis and to avoid late sequelae such as renal scarring or renal failure.
Infants and young children with UTI may present with few specific symptoms. Older pediatric patients are more likely to have symptoms and findings attributable to an infection of the urinary tract.
Differentiating cystitis from pyelonephritis in the pediatric patient is not always possible, although children who appear ill or who present with fever should be presumed to have pyelonephritis if they have evidence of UTI.
ریفلاکس مثانه به حالب Vesico Uretral Reflex VUR
جریان پس روی ادرار از مثانه به سوی حالب اتلاق می شود.
رفلاکس اولیه ناشی از ناهنجاری مادرزادی محل اتصال حالب به مثانه می باشد.
رفلاکس توام با عفونت شایعترین علت پیلونفریت در کودکان است.
و ریفلاکس بیشتر در سنین کودکی باعث اسکار کلیوی می شود و پس از سن 6-5 سالگی کاهش می یابد.
30-20 درصد خود به خودی بهبود می یابند.
در ریفلاکس درجه یک و دو با داروهای آنتی باکتریال با دوز کم توام با کشت های مکرر تا 80 درصد احتمال خاموشی وجود دارد.
درجات 4 و 5 ممکن است به جراحی باز نیاز داشته باشند.
